മനസില്‍ പൂക്കാലവുമായി ഒരു മരുഭൂമിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്നു....
കടന്നുപോയ നഗരങ്ങളുടെ ഇരമ്പല്‍ ഇപ്പോഴും മനസ്സില്‍...
കഴിഞ്ഞ നാളുകളുടെ ആള്‍പ്പെരുക്കങ്ങള്‍ വെറും ഓര്‍മ്മകള്‍...
ഹൃദയം എപ്പൊഴോ തിരസ്‌കരിച്ച ഇണക്കങ്ങളും പിണക്കങ്ങളും...
തനിയെ ആവുമ്പോള്‍, അറിയാതെ ഭൂതകാലത്തെ പ്രണയിക്കുന്നു...
ഓര്‍മ്മച്ചെപ്പില്‍ നിന്ന്‌ കഥകളേയും കഥാപാത്രങ്ങളേയും തിരിച്ചെടുക്കുന്നു...
പിന്നെ അവരിലേക്കുള്ള പരകായപ്രവേശം...
പൊയ്‌പോയ നള്‍വഴികള്‍ ക്ഷണികമായെങ്കിലും തിരിച്ചുകിട്ടുന്നു...
ഓര്‍മ്മകളുടെ അവാച്യമായ ലഹരി...കാലമേറുന്ന വീഞ്ഞ്‌ പോലെ...
പഴകുംതോറും അതിന്റെ അനുഭുതികള്‍ക്ക്‌ ആഴമേറുന്നു...
ഇതിനിടയില്‍ അകാരണമായ ചില വര്‍ത്തമാന പ്രേരണകള്‍...
പിന്നെ ഉണരുന്നത്‌ നിമിഷങ്ങളുടെ വ്യര്‍ഥതയിലേക്ക്‌...
ഇനി കാത്തിരിപ്പ്‌... ഒരു മഴക്കാല സന്ധ്യയ്‌ക്കായി...
ഭൂതകാലത്തിന്റെ യാത്രാവിവരണത്തിന്‌...
കേള്‍വിയുടെ മാസ്‌മരീകത സ്വന്തമാക്കിയവര്‍...
കണ്ണടവൃത്തത്തിലെ ജലനയനങ്ങളിലൂടെ മഴ പെയ്യിക്കുന്നു...
ഒടുവിലൊരു മഴപ്പെയ്‌ത്തിനപ്പുറം എല്ലാം ശുഭം.. ശുഭ്രം...
ഒപ്പം ഒന്നുമില്ലായ്‌മയുടെ ലഘുത്വം...
